วันอาทิตย์ที่ ๒๙ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๒

ฝึกงานอาทิตย์ที่ 3 บริษัท การบินไทย จำกัด (มาหชน)

วันที่ 23-27 พ.ย. 52

-วันที่ 23 จัดงานเสวนา เรื่อง Information Security Awareness 2009 ที่สำนักงานใหญ่
-จากนั้นก็นำแบบสอบถามที่ทำการสำรวจภายในงานมาทำการคีย์ข้อมูล
-วันที่ 26 จัดงานเสวนา เรื่อง Information Security Awareness 2009 ที่ฝ่ายช่างดอนเมือง
-ฝึกซ้อมดับเพลิง


ปัญหาที่เกิด
-หัวหน้าเยอะเกินไป (มีมาจากแผนกอื่นๆด้วย)ไม่รู้ว่าจะฟังใครก่อนและงานก็ไม่รู้จะทำให้ใครก่อนมีแต่อยากได้แบบเร่งๆ ทั้งที่คนดูแลก็มีแค่คนเดียว ทำตัวไม่ถูก

การแก้ไขปัญหา
-ทำงานที่สั่งมาตอนแรกก่อนไม่ว่าจะเป็นแผนกอื่นและแผนกตัวเอง

วันอาทิตย์ที่ ๒๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๒

ฝึกงานอาทิตย์ที่ 2 บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน)


วันที่ 16 พ.ย.-20 พ.ย.52

-วิเคราะห์ข้อมูลการจัดสัมมนาTeaTimeTalk -การจัดงานสัมมนาออกงานในส่วนต่างๆขององค์กร
-อบรมเกี่ยวกับการการกู้ภัย และปัญหาของสิ่งแวดล้อมและการแก้ไขปัญหาในปัจจุบัน
-ทดสอบความรู้ที่ไม่เคยรับรู้ในการช่วยผู้ประสบภัยก็สามารถทำได้ และเข้าใจได้อย่างรวดเร็ว
-คีย์ข้อมูล TeaTimeTalk

ปัญหา -คีย์ข้อมูลและวิเคราะห์เองทุกอย่าง พร้อมอธิยายความเป็นมาให้หัวหน้ารับทราบ

การแก้ไขปัญหา -ทำให้เสร็จตามเวลาที่กำหนดและอธิบายให้หัวหน้าเข้ใจที่ทาที่ไป


วันอาทิตย์ที่ ๑๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๒

ฝึกงานอาทิตย์ที่ 1 บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน)

วันที่ 9 -13 พฤษจิกายน 2552

แผนก VW หรือ แผนกลูกค้าสัมพันธ์เทคโนโลยีสารสนเทศ

-ภาพลงนิตยสารและหนังสือพิมพ์ในงานแถลงข่าว วันที่ 30 พ.ย. 52
-คีย์ข้อมูล Thaisky
-ทำวิจียเรื่อง Thaisky
-คีย์ข้อมูลเรื่อง Tea Time Talk
-ทำวิจัยเรื่อง Tea Time Talk
-เดินรับส่งเอกสารภายในบริษัท
-ถ่ายเอกสาร
-จัดทำเอกสารประกอบการสัมมนา


ปัญหา
-ให้งานมาไม่ค่อยมีคำอธิบาย
-พี่ๆเขาไม่ค่อยพูดเสียงดัง (เราเป็นคนพูดเสียงดังเลยต้องทำใจ)
-มีออกงานจัดงาน EVENT นอกสถานที่ด้วยบ่อยครั้ง ทั้งที่ สุวรรณภูมิ ดอนเมือง และสำนักงานใหญ่
-อาหารแพง
-กลับถึงบ้าน 20.00 น.

การแก้ไขปัญหา
-สอบถามให้อธิบายงานมากกว่าเดิม

วันจันทร์ที่ ๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๒

ความรู้สึกในใจของตัวเองก่อนออกไปฝึกงานที่บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน)

วันนี้ส่วนมากเพื่อนๆๆในห้องของข้าพเจ้าก็จะออกไปฝึกงานกันเกือบทั้งหมดก็มีบางส่วนที่เป็นวันพรุ่งนี้
และข้าพเจ้าเองก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ยังไม่ได้ออกไปฝึกงานในหน่วยงานที่ติดต่อใว้
รู้สึกตื่นเต้นจังเลนน่ะ แม้นว่าข้าพเจ้าเองจะยังไม่ออกไปฝึกงานแต่มือไม้มันก็เย็นจังเลย
ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ความรู้สึกว่าตัวเองก็เริ่มแก่ (จิงไมน๊า) ข้าพเจ้าคิดไปเรื่อยว่าที่ฝึกงานของข้าพเจ้าจะรับน้องใหม่อย่างไรน๊า
เพราะวันที่ไปสมัคมีรุ่นพี่ที่เขาฝึกก่อนหน้านี้อยู่คนหนึ่งที่เป็น นศ. สถาบันเดียวกับกะข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าคิดว่าสิ่งที่จะทำในที่ฝึกงานนั้นก็ต้องทำให้ดีที่สุดเพราะคิดว่าจะไม่ทำให้ใครเดือดร้อนหรอก
ก็คิดเหมือนกันนะว่า พี่ที่ฝึกงานเขาจะให้เราทำไรบ้างเนี้ย จะดุเราไมเนี้ยถ้าเราทำไม่ได้ เค้าจะคอมเม้นท์มาว่าไรน๊าอยากรู้จิงเชียว
เราจะผ่านฝึกงานไมน๊า เราจะไปทันไมน๊า เพราะเราก็นั่งรถตั้งสามต่อน่ะ ตอนเที่ยงเราจะไปทานข้าวที่ไหนน๊า
ราคาอาหารต้องแพงแน่ๆเลย หรือจะห่อข้าวไปกินดีนะ ถ้าห่อไปเราจะไปนั่งกินที่ไหนดีล่ะ บางคนก็คงเป็นเหมือนข้าพเจ้า
ถ้าเราต้องไปในที่ที่เราไม่เคยไป ไม่คุ้นเคย ไม่รู้จักใครเป็นการส่วนตัว
ข้าพเจ้าจะคิดซะว่าเราป็นส่วนหนึ่งของพนักงานในองค์กรนั้นและทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ดีที่สุด
เท่าที่เราจะมีความสามารถ อาจารย์บอกกะข้าพเจ้าว่า "ออกไปฝึกงานแล้วไม่มีใครหรอกนะที่จะมาจี้ว่าถูกหรือผิด"
ข้าพเจ้าคิดว่าตัวเองมีความตั้งใจเต็มที่ต่อการฝึกงานรอบแรกในชีวิตและสถานที่ฝึกงานก็มีชื่อเสียงมาก
ข้าพเจ้าบอกกับตัวเองว่าออกไปฝึกงานให้มีความตังใจให้มากๆนะแล้วก็ประสบผลสำเร็จเอง
เราทำในสิ่งที่ดีทำไมเราจะไม่ได้สิ่งที่ดีตอบแทนบ้างถึงมันจะมาช้าเกินรอก็ตาม
ใว้แค่นี้ก่อนนะค่ะไว้ฝึกงานจบแล้วจะมาเล่าให้ฝังใหม่นะค่ะ
ที่มา:ความรู้สึกของตนเอง